Częstym obiektem wątpliwości wśród przedsiębiorców staje się wybór odpowiedniej formy ewidencji zdarzeń gospodarczych występujących w jednostce. Rozliczenia można dokonywać w formie uproszczonej (podatkowa księga przychodów i rozchodów, karta podatkowa, ryczałt ewidencjonowany) albo na pełnych księgach rachunkowych.

 

Podatkowa księga przychodów i rozchodów

 

Podatkowa księga przychodów i rozchodów (PKPiR) jest formą uproszczoną ewidencji księgowej, na którą przedsiębiorcy decydują się zdecydowanie najczęściej. PKPiR mogą prowadzić osoby fizyczne, spółki jawne, cywilne oraz partnerskie, które w poprzednim roku obrotowym nie przekroczyły kwoty 2 miliony euro netto przychodów ze sprzedaży. Ta forma ewidencji służy wyłącznie celom podatkowym, czyli ustaleniu głównej podstawy opodatkowania.

 

Budowa PKPiR na podstawie rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów  przedstawia się następująco:

 

Lp.Data zdarzenia gospodarczegoNr dowodu księgowegoKontrahentOpis zdarzenia gospodarczegoPrzychód
imię i nazwisko (firma)adresWartość sprzedanych towarów i usługPozostałe przychodyRazem przychód (7+8)
grgrgr
123456789
            
 Suma Strony      
Przeniesienie z poprzedniej strony      
Razem od początku roku      

 

 

 

 

Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupuKoszty uboczne zakupuWydatki

(koszty)

Koszty działalności badawczo-rozwojowejUwagi
WynagrodzeniaPozostałe wydatkiRazem wydatki Opis kosztuWartość
grgrgrgrgrgrgr
1011121314151617
                

 

Księgi rachunkowe

 

Z pełnych ksiąg rachunkowych korzystać muszą firmy, których przychody netto przekraczają 2 miliony euro, lub mniejsi przedsiębiorcy, którzy chcą uzyskać pełniejszy obraz prowadzonej działalności. Księgi rachunkowe prowadzone są zgodnie z Ustawą o Rachunkowości i dają o wiele bardziej przejrzysty obraz prowadzonej działalności niż forma uproszczona, a dzieje się to dzięki ewidencji prowadzonej na kontach księgowych, zamiast kolumn, jak w przypadku formy uproszczonej. Prowadzenie ewidencji na kontach księgowych pozwala również na generowanie raportów takich jak bilans czy rachunek zysków i strat (RZiS). Dzięki temu można zobaczyć cały obraz finansowy firmy.

 

W RZiS zestawia się przychody pochodzące z różnych rodzajów działalności przedsiębiorstwa oraz koszty związane z powstaniem przychodu z określonego rodzaju działalności. Po odjęciu kosztów od przychodów otrzymujemy aktualny obraz wyniku finansowego. Uzyskany wynik należy pomniejszyć o zobowiązania podatkowe i otrzymujemy wynik finansowy netto danej firmy w określonym czasie. RZiS można sporządzać w dwóch wariantach: kalkulacyjnym lub porównawczym. Główne pozycje wariantu porównawczego przedstawiają się następująco:

 

  1. Przychody netto ze sprzedaży
  2. Koszty działalności operacyjnej
  3. Zysk (strata) ze sprzedaży (A-B)
  4. Pozostałe przychody operacyjne
  5. Pozostałe koszty operacyjne
  6. Zysk (strata) z działalności operacyjnej (C+D-E)
  7. Przychody finansowe
  8. Koszty finansowe
  9. Zysk (strata) brutto (F+G-H)
  10. Podatek dochodowy
  11. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty)
  12. Zysk (strata) netto (I-J-K)

Bilans stanowi zestawienie składników majątku oraz źródeł jego finansowania. Bilans charakteryzuje się zrównoważeniem stron, ponieważ aktywa zawsze muszą być równe pasywom. Główne pozycje bilansu przedstawiają się następująco:

 

AKTYWAPASYWA
Aktywa trwałeKapitał (fundusz) własny
●        niematerialne i prawne, rzeczowe aktywa trwałe, należności długoterminowe, długoterminowe rozliczenia międzyokresowe●        kapitał podstawowy, zapasowy, kapitał z aktualizacji wyceny, pozostałe kapitały rezerwowe, zysk/strata z lat ubiegłych, zysk/strata netto, odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego
Aktywa obrotoweZobowiązania i rezerwy na zobowiązania
●        zapasy, należności i inwestycje krótkoterminowe, krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe●        rezerwy na zobowiązania, zobowiązania długo i krótkoterminowe, rozliczenia międzyokresowe
Należne wpłaty na kapitał (fundusz) podstawowy 
Udziały (akcje) własne 

 

Przejście z uproszczonej księgowości na pełne księgi rachunkowe

 

Do zmiany formy prowadzenia księgowości zobligowani są przedsiębiorcy w dwóch przypadkach – po przekształceniu działalności w spółkę kapitałową prawa handlowego (spółki akcyjne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) albo w spółkę osobową prawa handlowego (spółki komandytowe, komandytowo-akcyjne) oraz gdy przychody netto ze sprzedaży w poprzednim roku obrotowym przekroczyły 2 miliony euro. W pozostałych sytuacjach prowadzenie pełnych ksiąg rachunkowych jest dobrowolne.

 

Krok 1. Zamknięcie KPiR. Polega to przede wszystkim na sporządzeniu spisu z natury oraz podsumowaniu wszystkich kolumn księgi.

Krok 2. Sporządzenie inwentarza, czyli wykazu aktywów i pasywów. Taki dokument będzie podstawą sporządzenia bilansu otwarcia. Inwentarz często nazywany jest pierwszą księgą rachunkową i jest podstawą otwarcia pozostałych ksiąg.

Krok 3. Otwarcie ksiąg rachunkowych. Pod tym pojęciem kryje się wprowadzenie sald początkowych poszczególnych składników aktywów i pasywów na podstawie sporządzonego wcześniej inwentarza, np. środki trwałe, należności, zobowiązania z tytułu pożyczek.

Krok 4. Opracowanie polityki rachunkowości danej jednostki. Są to zasady, na podstawie których będą prowadzone księgi rachunkowe. Dobrze opracowana polityka rachunkowości powinna zawierać informacje m.in. o roku obrotowym, amortyzacji, planie kont czy sposobie prowadzenia ksiąg.

Krok 5. Wprowadzenie bilansu otwarcia na podstawie wcześniej wspomnianego inwentarza. Inwentarz powinien zawierać pozycje analogiczne jak w bilansie, każda pozycja powinna zostać wykazana osobno (przykładowo: osobno początkowa wartość środków trwałych, a osobno ich umorzenie).

 

Podsumowanie

 

Zarówno prowadzenie działalności w formie uproszczonej, jak i w formie pełnych ksiąg rachunkowych ma swoje wady oraz zalety.  Jeśli chodzi o pełną księgowość zaletami jest możliwość utrzymania kontroli oraz analizy rezultatów z działalności, dzięki szczegółowym informacjom, których dostarczają księgi rachunkowe. Natomiast jeśli chodzi o wady warto wspomnieć o złożoności ewidencji. W przeciwieństwie do ksiąg pełnych księgi uproszczone są o wiele łatwiejsze w prowadzeniu, jednak nie otrzymamy z nich takiego szerokiego spektrum informacji, które można wykorzystać do analizy kondycji przedsiębiorstwa.

 

 

 

Skontaktuj się

 


 

 

Kontakt

Logo LinkedIn Logo LinkedIn

Kamila Tołoczko

Kierownik działu księgowego TLhub, Członek Zarządu