Estoński CIT to nowy sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych niektórych spółek. Podstawowym założeniem estońskiego CIT-u jest brak obowiązku płacenia podatku dochodowego aż do momentu wypłaty zysku. Jednak to nowe rozwiązanie niesie za sobą również dostosowanie w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych.
Na czym polegają bilansowe zmiany?
Księgi rachunkowe podmiotu będącego na ryczałcie od dochodu są prowadzone według ustawy o rachunkowości i tworzą zarazem podstawę ewidencji podatkowej. Oznacza to, że wszystkie przychody i koszty księgowe są jednocześnie przychodami i kosztami podatkowymi. Trzeba się zatem skupić na różnicach, które zwykle występują między wynikiem księgowym a wynikiem podatkowym. Należą do nich:
- metody wyliczania różnic kursowych,
- amortyzacja bilansowa a podatkowa,
- brak wyłączeń z kosztów uzyskania przychodu,
- brak ujęcia w przychodach świadczeń, które uznawane są tylko w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,
- brak ujęcia w kosztach takich zapisów jak np. koszty kapitału własnego.
Biorąc pod uwagę fakt, że po przejściu na estoński CIT zastosowanie ma ustawa o rachunkowości, stosuje się tylko amortyzację bilansową (stawki amortyzacyjne w oparciu o ustawę o rachunkowości), natomiast właściwą metodą wyliczania różnic kursowych po wyborze estońskiego CIT-u jest metoda rachunkowa.
Informacje dodatkowe w sprawozdaniu finansowym
Informacja dodatkowa dla spółki opodatkowanej estońskim CIT-em powinna posiadać dodatkowo ujawnienie dochodów z tytułu ukrytych zysków, co się zawiera w artykule 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (z zastrzeżeniem, że nie jest ona spółką mikro ani małą, korzystającą z uproszczeń).
Dodatkowo przedsiębiorca ma obowiązek prowadzić księgi rachunkowe w sposób umożliwiający wyodrębnienie z nich oraz zawarcie w bilansie następujących informacji (Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych Dz. U. 1992 Nr 21 poz. 86 [Updop]):
- kwoty zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku,
- w kapitale własnym wyodrębnienie kwoty zysków niepodzielonych i podzielonych odniesionych na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania CIT-em estońskim,
- w kapitale własnym wyodrębnienie kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania estońskim CIT-em.
Przejście na estoński CIT – korekta wstępna
Jeżeli spółka zdecydowała się na wybór estońskiego CIT-u jako formy opodatkowania, musi przeprowadzić prawidłowe zamknięcie okresu sprawozdawczego sprzed zmiany.
Zamknięcie okresu sprawozdawczego łączy się z zamknięciem ksiąg oraz sporządzeniem sprawozdania finansowego. W sprawozdaniu finansowym sporządzanym na dzień poprzedzający dzień rozpoczęcia opodatkowania ryczałtem należy wyodrębnić w kapitale własnym kwoty, o których mowa w artykule 28d updop oraz których wykazywanie będzie kontynuowane w kolejnych latach.
Spółka jest zobowiązana dokonać ujednolicenia różnic wynikających z rozliczenia podatkowego i bilansowego. Powinna to zrobić poprzez tak zwaną korektę wstępną. W korekcie wstępnej muszą zostać wykazane wszystkie różnice przychodów i kosztów, które powinny zostać opodatkowane. Jednak powstanie tego podatku nie oznacza, że musi on być zapłacony. Zgodnie z regulacjami, jeżeli spółka będzie opodatkowana ryczałtem nieprzerwanie przez co najmniej 4 lata, podatek z tytułu powstałych różnic podlega umorzeniu.
Zobacz również:
Skontaktuj się
